მათეს სახარება მეცამეტე თავი

                      

ერთ დღეს სახლიდან გამოვიდა იესო, თვითონ ნავში ჩაჯდა გარშემო კი ხალხი შემოიკრიბა. იგი მათ იგავებით ელაპარაკებოდა. ერთ–ერთი იგავი ასეთი იყო: გამოვიდა მთესავი, ზოგი მარცვალი გზის პირას დავარდა და ჩიტებმა აკენკეს.ზოგი ქვიან ადგილას დავარდა, აღმოცენდა მაგრამ მალევე გაახმო მზემ ,რადგან ღრმა ნიადაგი არ ჰქონდა. ზოგი ეკალ–ბარდებში ჩავარდა, გაიზარდა ეკლები და ერთიანად მოსპო.ზოგიც ნაყოფიერ ნიადაგზე დაცვივდა და ნაყოფიც გამოიღო. ზოგმა ასი, ზოგმა სამოცი, ზოგმაც ოცდაათი

მოწაფეებს უკირდათ თუ რატომ ელაპარაკებოდა იესო ხალხს იგავებით.მან კი მიუგო, რომ მათ ჰქონდათ სათანადო განათლება და სასუფევლის მადლი ხოლო მათ ეს არ გააჩნიათო.მათ ყურები აქვთ თუმცა არ ისმენენ, თვალები აქვთ , მაგრამ ვერ ხედავენ, გული აქვთ მაგრამ არ გრძნობენ და მე როგორ განვკურნო და დავეხმაროო. ანუ თუ ადამიანი გულთან ახლოს არ  მიიტანს იესოს სიტყვებს და რწმენა არ ექნება, იესო ვერაფრით დაეხმარება. მრავალ წინასწარმეტყველს სურდა იმის ხილვა რასაც თქვენ ხედავთ და იმის მოსმენა რაც თქვენ გესმით. ამით იმის თქმა უნდა რომ ისინი ბედნიერები არიან რომ შეუძლიათ იესოს ქადაგების სიტყვები მოსმენა და მისი ხილვა.

    შემდეგ კი მთესავის იგავს განმარტავს : თესლი რომელიც გზის პირას დავარდა, არის ის ვინც ისმენს სასუფევლის სიტყვას, მაგრამ არ ესმის. თესლი რომელიც ქვიან ადგილას დავარდა არის ის ვინც ისმენს სიხარულით, მაგრამ ღრმა ფესვი არ აქვს და გაჭირვებისას ადვილად ცდუნდება. ეკლებში ჩავარდნილი ის არია, ვინც ისმენს თუმცა ამქვეყნიური საზრუნავით შეპყრობილი უნაყოფო ხდება.ნაყოფიერ ნიადაგზე დავარდნილი კი ის არის ვინც ისმენს და შეიგნებს კიდეც,გულთან ახლოს მიაქვს და ნაყოფს გამოისხამს:ასს,სამოცს და ოცდაათს.

   იესომ ცათა სასუფეველს შეადარა მთესავის იგავი, რომელმაც ვანაში საღი თესლი დათესა,თუმცა მტერმა ღვარძლი შეურია.ჯეჯილთან ერთად ღვარძლიხ აღმოცენდა.მონებმა შესთავაზეს ყანის გამარგვლა თუმცა,მთესავმა უთხრა რომ ერთმანეთისგან ვერ გამოარჩევდნენ და შეიძლებოდა საღი თესლიც შეეყოლებინათ.ამიტომ მკისას ვუბრძანებ ჯერ ღვარძლი შეკრიბონ და დაწვან, ზოლო საღი თესლი ჩემს ბღელში შეიტანეთო. შემდეგ იესომ ხალხი სახლში გაუშვა, თვითონ კი, მოწაფეებთან დარჩა და იგავი განუმარტა.

---

 თესლის მთესავი ძეა კაცისა, ყანა არის ქვეყანა, საღი თესლი-სასუფევლის ძენი არიან, ღვარძლის მთესავი მტერი ეშმაკია, მკა - ქვეყნის დასასრული, და მომკალნი - ანგელოზები. სწორედ ასე შეკრებენ ანგელოზები ურჯულოებს და ჯოჯოხეთის ცეცხლში ჩაყრიან ,რომელიც სამუდამო სატანჯველია. მართალნი და მორწმუნენი კი სასუფეველში მოხვდებიან.

ასევე მოუყვანა მდოგვი მარცვლის მაგალითიც რომელიც ყველა თესლზე მცირეა,თუმცა მისი ნაყოფი ყველა მცენარეზე დიდია, და იქ ფრინველები იბუდებენო.

კიდევ სხვა ბევრი იგავი მოუყვა იესომ მოწაფეებს.შემდეგ კი შინ დაბრუნდა.